Rudnik Sečovlje

Rudnik Sečovlje, rudnik crnog ugljena u sečovljanskoj dolini. Ugljen se nalazi u dubini od 100 do 400m. Debljina slojeva rijetko je veća od 0,5m, iako su najniži slojevi, koji leže neposredno na krednom vapnencu, mjestimično debeli do 1m, a ponegdje i do nekoliko metara. Njegova je kalorična vrijednost 5500 do 6200kcal. Teren je prvi put petrografski istražen 1935., a eksploatacija ugljena počela je pod okriljem tvrtke Arsa, Società anonima carbonifera miniera di Sicciole. Zimi 1940–41. kopanje ugljena prouzročilo je potapanje nekoliko solanskih bazena. Zbog nestabilne opskrbe el. energijom jama se ljeti 1944. napunila vodom, a sušena je 1950–53., nakon čega se ugljen kopao do 1957., kad je ponovni prodor vode dijelom potopio jamu. Prije te nezgode u rudniku je radio najveći broj radnika (oko 380), a nakon sušenja jame (1957–58) proizvodnja je ponovno rasla do 1962 (26000t), kada je rudnik počeo stagnirati. God. 1970. pripojen je industrijskom i trgovačkom poduzeću na malo i veliko Krog Sečovlje, koje je iste godine počelo vađenje i mljevenje vapnenca u kamenolomu kraj Kaštela. Ponovni prodor vode 1972. označio je konačnu propast rudnika.

I. Pletikosić